Μια επέτειος φάντασμα: 24η Ιουλίου
24η Ιουλίου, μια επέτειος φάντασμα Στις αποσιωπήσεις της ιστορίας οδηγεί, πρωτίστως, η πολιτική χρήση της, [1] με εμβληματική τη στρατηγική της σύνθεσης ενός εθνικού φαντασιακού: Ό,τι δεν είναι συγκροτητικό της εθνικής ταυτότητας και κοινής εθνικής μνήμης, αποβάλλεται από το μνημονικό χώρο. Επίσης, ο έλεγχος του παρόντος μέσω του ελέγχου του παρελθόντος [2] προοιωνίζει την «επιθυμητή» πολιτική σταθερότητα. Ο συν-χρονισμός πολιτικών σχημάτων και ιστορικών γεγονότων, ενεργοποιεί τη αφαίρεση των «άβολων» μνημών, για τις ελίτ που συνεχίζουν να διαδραμματίζουν ρόλο στη δημόσια σφαίρα και να κυριαρχούν στην πολιτική σκηνή, από τη δημόσια μνήμη. Άλλοι παράγοντες αποσιωπήσεων, όχι απαραίτητα έξω από τη σχέση πολιτικής και ιστορίας, είναι οι ενοχλητικές μνήμες, τα ενοχικά συμπλέγματα και η μνήμη της ήττας των διαφορετικών ιστορικών υποκειμένων, και σε ό,τι αφορά τις κοινωνικές ομάδες μνήμης, προστίθενται ο φόβος για τη γνώση του παρελθόντος, τα τραύματα, [3] αλλά και το κοινωνικό και ιστ