Η Οργόνη Του Dr Wilhelm Reich “Η ανακάλυψη της οργόνης έγινε μέσω της συνεπούς και λεπτομερούς μελέτης των ενεργειακών λειτουργιών, πρώτα στον ψυχικό τομέα και αργότερα στον τομέα των βιολογικών λειτουργιών. Δεν υπάρχει αμφιβολία για την ύπαρξη μιας ενέργειας που κατέχει μια εξαιρετικά υψηλή βιολογική δραστηριότητα. Μένει μόνο να ανακαλυφθεί ποιά είναι η φύση της και πως μπορεί να μετρηθεί.” Wilhelm Reich Ο Αιθέρας ως υπαρκτό στοιχείο στο σύμπαν, έχει γίνει αντιληπτός από αρχαιοτάτων χρόνων και από πολλούς διαφορετικούς φιλοσοφικούς ανθρώπους. Τις δεκαετίες του 1930 – 1940, ο δρ. Βίλχελμ Ράιχ εντόπισε και μέτρησε την αιθερική ενέργεια (ενέργεια της ζωής, τσι, πράνα), την οποία ονόμασε ‘οργόνη’. http://www.wilhelmreich.gr/wilhelm-reich-and-medicine/the-importance-of-the-autonomic-nervous-system-for-reichs-work/%CE%B7-%CE%BF%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%83%CE%BC%CE%B9%CE%BA%
Αναρτήσεις
Η σκακιερα από τη Μαρίνα Νούτσου Σε μια σκακιέρα υπάρχουν πιόνια με διαφορετικό χαρακτήρα. Τα περισσότερα είναι απλά και άμεσα αναλώσιμα. Τα εργαλεία για να κινηθεί το παιχνίδι. Τα υπόλοιπα - πιόνια κι αυτά- είναι εξειδικευμένα. Πραγματοποιούν μόνο μία εργασία, δεν επιτρέπεται να κάνουν τίποτε άλλο. Υπάρχουν και δύο περισσότερο πολύτιμα, επίσης, όμως πιόνια. Το ένα επιτρέπεται να κάνει δύο κινήσεις, το άλλο είναι σημαντικό για να κρατά το παιχνίδι. Και το παιχνίδι γίνεται για εκείνους που είναι έξω από τη σκ ακιέρα και κινούν τα πιόνια, θυσιάζοντας τα αναλώσιμα για να κρατήσουν όσο περισσότερο θέλουν τα πιο πολύτιμα. Εκείνο που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί συναινούμε στο να μετατρέπουμε τα ίδια μας τα παιδιά σε τόσο μονοσήμαντες και μονοδιάστατες προσωπικότητες. Για να μπορέσουν να χρησιμοποιηθούν σα καλά εργαλεία από ένα σύστημα; Ποιος μας έπεισε ότι δεν υπάρχει ζωή έξω από τη σκακιέρα;
Αναζητησεις, σχεδον.... συνηθισμενες Διάβασα αυτό και μου άρεσε: "Ο ορισμός του σοφού είναι: ο άνθρωπος που δεν επιλέγει ποτέ. Ποτέ δεν επιλέγει το καλό, αντί για το κακό. Απλώς κινείται προς την κατεύθυνση του καλού. Μοιάζει με ηλιοτρόπιο. Όταν ο ήλιος είναι στην ανατολή, το λουλούδι στρέφεται ανατολικά. Δεν επιλέγει. Όταν ο ήλιος είναι στη δύση, το λουλούδι στρέφεται δυτικά. Ακολουθεί τον ήλιο. Δεν επιλέγει να στραφεί. Δεν αποφασίζει, δεν παίρνει μια απόφαση, δεν σκέφτεται: Τώρα πρέπει να στραφώ, γιατί ο ήλιος πήγε στη δύση." Σ΄ αυτό γίνεται λόγος για την ορθή γνώση που αποκτάται μετά από διαλογισμό. Στο Χριστιανισμό είναι η Γνώση του Θεού. Αυτή που έρχεται δι΄ αποκαλύψεως. Απλά τη ζεις. Την κατέχεις. Αυτή που στηρίζεται στη δημιουργία και όχι στην τελεολογία. Αυτή που δεν έχει την ανάγκη της επιχειρηματολογίας, της σχέσης αιτίου-αιτιατού. Όταν απλά ΞΕΡΕΙΣ αυτό που ΕΙΝΑΙ . Και είναι μια γνώση μακριά από κάθε ορθολογιστικό πνεύμα, από το δυτικό